Schrap dat voorwoord (en de inleiding)
Sommige boeken komen maar langzaam op gang. Pas na tientallen pagina's voorwoord en inleiding komt het boek op stoom. Dat kan sneller.
Het eerste hoofdstuk van het laatste manuscript dat ik ontving, begon pas op pagina 36. De auteur had dus tientallen pagina's nodig voor het voorwoord en de inleiding. In het voorwoord beschreef hij tot in detail zijn carrière en zijn motivatie om een boek te gaan schrijven. In de inleiding legde hij de essentie van zijn boek uit en gaf een uitgebreide toelichting op de structuur van het boek. In totaal gebruikte hij zestienduizend woorden voor het voorwoord en de inleiding. Zestienduizend woorden! Er zijn boeken geschreven die minder woorden tellen.
Weg ermee, denk ik soms bij mezelf. Doe wat redacteuren van spannende boeken hun auteurs aanraden: schrap het eerste hoofdstuk. Met zo'n ingreep begint het tweede hoofdstuk direct veel spannender.
Zo kan er geen lezer struikelen
Wat is de functie van een voorwoord en een inleiding? In een voorwoord beschrijf je waarom je het boek hebt geschreven. Maar het zal de meeste lezers worst wezen waarom jij het boek hebt geschreven. Ze zijn niet geïnteresseerd in jou, maar in je verhaal. Ze willen weten hoe ze agile kunnen werken, niet wanneer jij kennismaakte met agile, hoe je met drie vrienden een adviesbureau oprichtte om agile trainingen te gaan geven en hoe je langzaam maar zeker de aandrang voelde opkomen om al je kennis en ervaring te delen in een boek. Voor zover je vindt dat deze informatie niet mag ontbreken in een boek, zou je er ook voor kunnen kiezen om deze op te nemen in een nawoord. Zo kan er geen enkele lezer over struikelen als hij je boek gaat lezen.
In de inleiding beschrijf je de essentie van het boek en beschrijf je de structuur van het boek. Maar ook deze teksten zijn discutabel. De essentie van het boek staat (als het goed is) al beschreven in de flaptekst, dus die hoef je niet over te schrijven in de inleiding. En het zou niet nodig moeten zijn om de structuur van het boek uit te leggen, want als je een goed gestructureerd boek hebt geschreven, wijst die structuur zich vanzelf.
A pair of star-crossed lovers take their life
Toneelstukken werden eeuwenlang toegelicht door een of meerdere sprekers. In Romeo en Julia verklapt de proloogspreker al hoe het drama zal aflopen: 'From forth the fatal loins of these two foes / a pair of star-crossed lovers take their life.' Zo'n introductie is al lang geleden afgeschaft, op het toneel, in films en in romans. De moderne schrijver begint direct met een bloedend lijk, en voert de spanning vervolgens alleen maar op.
Alleen in non-fictieboeken neemt de auteur je nog op de schoot voor een toelichting. Misschien is het tijd om het tempo in managementboeken en andere non-fictieboeken wat op te voeren.
Geerhard Bolte is uitgever van Uitgeverij Haystack en auteur van Zo schrijf je een goed managementboek. Heb je een vraag of een voorstel voor een boek? Stuur hem een mail of maak contact via LinkedIn.
Wil je zijn blog elke week automatisch ontvangen in je mailbox? Schrijf je hier in!
